"Nie tylko Wiedźmin. Historia polskich gier komputerowych" to znakomita pozycja dla wszystkich graczy - recenzja sPlay
Zanim trzeci "Wiedźmin" mógł doczekać miliona złożonych w przedsprzedaży zamówień, a "Dying Light" podbić listy bestsellerów kilku największych światowych rynków, branża polskich gier wideo przeszła długą drogę. "Nie tylko Wiedźmin. Historia polskich gier komputerowych" Marcina Kosmana to barwna opowieść o jej początkach, wzlotach i upadkach, czyli wszystkim tym, co ostatecznie przyczyniło się do jej współczesnych sukcesów.
Miałem co do tej pozycji obawy, że albo będzie ona zbiorem luźnych anegdot - ciekawych, ale pozbawionych większej wartości - albo suchym wykładem, wyliczającym z ilu pikseli składał się główny bohater gry "Franko". Na szczęście książka Kosmana jest gdzieś pośrodku tych skrajności, umiejętnie łącząc te dwa światy, dzięki czemu świetnie się ją czyta, a przy tym wiele można się z niej dowiedzieć.
"Nie tylko Wiedźmin. Historia polskich gier komputerowych" to usystematyzowane i rzetelne źródło wiedzy na temat opisywanego zagadnienia, które z jednej strony imponuje ilością zgromadzonego przez autora materiału, a z drugiej - sposobem jego prezentacji.
Kosman nie bazuje na wiedzy rozrzuconej po różnych zakątkach Internetu, ale dociera również do wielu osób związanych z grami - przede wszystkim programistów, ale też wydawców czy dziennikarzy, przywołując też (nieliczne po prawdzie) publikacje książkowe.
Choć sporo tu różnego rodzaju anegdotycznych opowiastek, cała treść jest bardzo uporządkowana i zgrabnie prześlizguje się po kolejnych latach historii.
Punkt wyjścia stanowią pierwsze podrygi tej branży i to właśnie ta część książki była dla mnie najbardziej interesująca - jestem stanowczy zbyt młody, by pamiętać jak wyglądała ona w powijakach, zatem tu właśnie dowiedziałem się wielu rzeczy, o których nie miałem pojęcia.
"Nie tylko Wiedźmin. Historia polskich gier komputerowych" jest dokładnie tym, co wskazuje tytuł - swoistym zbiorem tekstów utrzymanych w felietonowym stylu, poświęconych niemal w całości historii. Nie uświadczymy tu próby analizy rosnącej popularności gier, ich fenomenu, szerszego, socjologicznego spojrzenia nań. Czy niedostatek tych elementów można traktować jako wadę tej pozycji? Moim zdaniem nie - i tak już obszerne dzieło stałoby się chyba niepotrzebnie złożone, gubiąc swój sens. Znajdziemy za to teksty dotyczące nie tylko produkcji - sporo miejsca poświęcono także piractwu i jego wpływowi na rynek, najważniejszym polonizacjom, jak choćby kultowe "Baldur's Gate" wydane przez CD Projekt czy perypetiom związanym z dystrybucją gier w Polsce i na świecie.
Książka Marcina Kosmana to pierwsze tak kompletne i szczegółowe wydawnictwo poświęcone polskim grom komputerowym, jednocześnie nad wyraz przystępne - ze zrozumieniem zawartych w niej informacji nie powinien mieć problemu nawet ktoś, kto z tym tematem ma niewiele wspólnego.
Inna sprawa, że ktoś taki niekoniecznie będzie nią zainteresowany. To raczej znakomite uzupełnienie wiedzy dla tych, którzy z branżą gier są już w jakikolwiek sposób związani, choćby byli tylko sporadycznymi konsumentami tych dóbr kultury. Reszta nie znajdzie w niej nic pociągającego.
