Piosenki na koniec lata, które pomogą wygrać z powakacyjnym smutkiem

Przyznam, że przyczynkiem do powstania tekstu była nowa piosenka Childish Gambino. Jego numer to absolutny hit na koniec lata. Okazuje się, że znalazłam jeszcze kilka kawałków, idealnych na ten nostalgiczny czas. A lato się jeszcze nie poddaje. Przynajmniej u mnie za oknem.

Jak napisał, tak i zrobił - tu naprawdę czuć lato! Ciepły bicik, funkujący rytm, a do tego ten klimatyczny teledysk. Okazuje się, że Childish Gambino jest nie tylko mistrzem komentowania otaczającej go rzeczywistości, ale także mistrzem nastroju.

F.O.M.O., czyli fear of missing out. KAMP! promują swoje najnowsze wydawnictwo - longplay Dare. Trzeci studyjny album tria to chyba najbardziej eklektyczna płyta w ich dyskografii. Dużo tu popowych piosenek, sporo eksperymentów z elektroniką i delikatna dawka mocnego techno.

Och, jak ja lubię ten duet. Ich piosenki być może bazują na starych, mało oryginalnych patentach, ale i tak to do mnie trafiają. Połączenie nostalgii z łatwo wpadającymi w ucho melodiami. Porywających do tańca fragmentów, z tymi lekko bujającymi. Taka jest cała ich nowa płyta - Love me / Love me not.

Najnowszy singiel utalentowanych młodziaków z The Dumplings zapowiada zwrot w brzmieniu ich muzyki. Mniej disco, więcej mocniejszego, syntezatorowego grania. Jak to zabrzmi w całości, dowiedzieć się można z nowego albumu, premiera już na dniach. A od października trasa. Start 5.10 w Opolu.

Państwo wybaczą, że tak tu z tym chamem wyskakuję. Piosenka Patricka the Pana mocno przywodzi mi na myśl lato. Może po części dzięki klipowi. A może po prostu czuję w tekście autora ironię. Sprawdźcie zresztą sami.

Barns Courtney oddał hołd drugiej połowie kolorowych lat 90. Urodzony w Anglii, wychowany na przedmieściach Seattle, jak pewnie większość z nas, za dzieciaka grał w gry i oglądał Pokemony. Całkiem przyjemny indie kawałek, przywodzący na myśl wakacyjną beztroskę.

Tomasz Makowiecki dawno temu wystąpił w Idolu. Później była działalność solo, zespołowa, a w 2013 r. longplay Moizm. Wtedy jeden z moich ulubionych albumów polskich wykonawców. Później o Makowieckim słuch na długi czas zaginął. Na szczęście wraca, oby na dłużej.

Młody muzyk, o bardzo ciekawych południowoafrykańskich i żydowskich korzeniach, ma na koncie już dwa albumy długogrające. Sivan łączy w zgrabny sposób pop z elementami muzyki disco. Nic więc dziwnego, że jego kawałki kojarzą się z letnimi, radosnymi, sielskimi klimatami.

Kiedyś grał w zespole The War on Drugs. Po przejściu na solo nagrał kilka niezłych, w brzmieniu podobnych do siebie albumów. Bardzo lubię ten jego flegmatyczny wokal i kompozycje w równie leniwym, co luzackim nastroju.

Znajdziecie na niej piosenki zawarte powyżej, a także kilka innych propozycji.