REKLAMA
  1. Rozrywka
  2. Gry
  3. Filmy /
  4. Muzyka

Paszporty Polityki 2016 – zasłużone wyróżnienia i żenujące show

No dobra, Polityka to przecież magazyn publicystyczny, który samym swoim tytułem wskazuje swoje główne źródło zainteresowań. Tylko czy w tej imprezie nie miało chodziło jednak tylko o kulturę? O włos, a cudowni artyści zostaliby całkowicie pominięci!

10.01.2017
22:23
Paszporty Polityki 2016
REKLAMA
REKLAMA

Nie zrozumcie mnie źle, nie jestem fanem tak zwanej "dobrej zmiany" ani koalicji rządzącej. Podobnie jak znaczna część czytelników Spider’s Web uważam, że nasz kraj musi przejść gruntowne zmiany. Ale czy to nie miało być tak, że dzisiejszy wieczór i piękna gala miały pozwolić nam o tym wszystkim zapomnieć i skupić się na pięknej kulturze?

Galę prowadzili Grażyna Torbicka i Jerzy Baczyński. Nie przesadzę, pisząc, że każda jedna ich wypowiedź nawiązywała mniej lub bardziej do politycznych wydarzeń w kraju. Nie powiem, niektóre z komentarzy były całkiem celne, ale zamiast z zainteresowaniem oglądało się to z mocnym zażenowaniem.

Wystarczy zresztą zajrzeć na oficjalne konto tygodnika Polityka na Twitterze, by zrozumieć co mam na myśli. Ot, przykład relacji z imprezy ponoć kulturalnej, pierwszy z brzegu:

Drodzy organizatorzy… serio? Na szczęście nie zabrakło też właściwej części programu. Kto zatem zdobył tegoroczny, prestiżowy paszport?

Jan P. Matuszyński (kategoria: FILM)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78135"

Tego pana powinniście znać dzięki fenomenalnym filmie "Ostatnia rodzina", który należał do tej wąskiej grupy tegorocznych dzieł przywracających wiarę w polskie kino. Biografia rodziny Beksińskich to fascynujący, pieczołowicie przygotowany portret, od którego trudno oderwać wzrok.

Urodzony w 1984 r. Matuszyński kinem zainteresował się w już w wieku czterech lat. Bohaterami jego dzieł są zazwyczaj podejmujący trudne wyzwania ludzie z pasją. Obsypana nagrodami „Ostatnia rodzina” to piękne podsumowanie jego dokonań.

Anna Smolar (kategoria: TEATR)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78136"

Anna Smolar została wyróżniona, jak czytamy w opisie udostępnionym przez tygodnik Polityka, "za teatr kameralny i empatyczny, z polotem i humorem podejmujący tematy zepchnięte na margines. Za konsekwentne poszerzanie teatralnego pola oraz chęć i umiejętność dialogowania z każdym odbiorcą".

Jak podaje Polityka, Anna Smolar urodziła się w 1980 r. i wychowała w Paryżu, ale wróciła do kraju rodziców, by pracować w teatrze. Jej pierwszym głośnym spektaklem byli "Aktorzy prowincjonalni" wystawieni wspólnie z Agnieszką Holland w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu. Kolejne okazały się różnorodne, jednocześnie bliskie życiu i, jak ocenia Polityka, przez to poruszające: "Aktorzy żydowscy” w warszawskim Teatrze Żydowskim, "Dybuk" z Teatru Polskiego w Bydgoszczy czy zrealizowana w Centrum Nauki Kopernik "Henrietta Lacks". Związki z Francją kultywuje, wystawiając francuskich autorów: Claudela, Camusa, Giraudoux, Pommerata. Przełożyła na francuski "Miłość z kamienia" Grażyny Jagielskiej.

Natalia Fiedorczuk-Cieślak (kategoria: LITERATURA)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78137"

Ta artystka otrzymała swój Paszport za "przenikliwy portret współczesnej Polski widzianej od strony matek z wózkami, za chłodny i niebanalny obraz macierzyństwa, a także za żywy i pełen humoru literacki język w książce "Jak pokochać centra handlowe"."

Urodzona w 1984 r. Natalia Fiedorczuk-Cieślak to pisarka, wokalistka i animatorka kultury. W 2012 r. ukazała się jej książka "Wynajęcie" poruszająca problem rynku mieszkaniowego i estetyki mieszkalnictwa w Polsce, ale Paszport Polityki otrzymuje właśnie za wyżej wspomnianą książkę "Jak pokochać centra handlowe".

Daniel Rycharski (kategoria: SZTUKI WIZUALNE)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78138"

Daniel Rycharski otrzymał swój Paszport za "intrygujące połączenie duchowości z aktywizmem, konserwatyzmu z otwartością i prowincjonalizmu z europejskością. Za nadanie całkiem nowego sensu terminowi "sztuka wiejska".

Daniel Rycharski, jak pisze Polityka, urodził się w 1986 r. Po studiach w zakresie grafiki w Krakowie powrócił do rodzinnej wsi Kurówko, gdzie mieszka i pracuje. We współpracy z okolicznymi mieszkańcami realizował murale na stodołach, domach i przystankach autobusowych, a później kolejne projekty osadzone w realiach podsierpeckiej wsi. Odkrywa dla sztuki na nowo wiejską społeczność, a przy tym zadaje pytania – na przykład o stosunek Kościoła do mniejszości seksualnych. W 2016 r. brał udział w licznych wystawach, wykonał też na zamówienie rolników zrzeszonych w NSZZ Solidarność "Sztandar św. Ekspedyta".

Marzena Diakun (kategoria: MUZYKA POWAŻNA)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78139"

Marzena Diakun otrzymała swój Paszport za "konsekwentny i błyskotliwy rozwój osobowości i kariery dyrygenckiej mimo wszelkich trudności oraz za świetną interpretację partytury wykonanej we Wrocławiu "Zagubionej autostrady "Olgi Neuwirth".

Marzena Diakun urodziła się w 1981 r. w Koszalinie. Dyrygenturę ukończyła z wyróżnieniem w 2005 r. w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Studia podyplomowe odbyła na Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Debiutowała w 2002 r. z Filharmonią Koszalińską. Współpracowała m.in. z Orkiestrą Czeskiego Radia w Pradze, Orchestre Philharmonique de Paris, Göteborg Opera, NOSPR w Katowicach i Filharmonią Narodową. Sławę zyskała koncertowym wykonaniem "Umarłego miasta" Korngolda transmitowanym we francuskim radiu i medici.tv.

Wacław Zimpel (kategoria: MUZYKA POPULARNA)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78140"

Wacław Zimpel otrzymał swój Paszport za "przełamywanie granic w muzyce, za autorskie, poparte świetnymi umiejętnościami łączenie różnych tradycji i szukanie w nich tego, co wspólne i uniwersalne".

Wacław Zimpel, urodzony w 1983 r. w Poznaniu, to klarnecista. Grywa jazz i muzykę improwizowaną w międzynarodowych składach, muzykę żydowską w kwartecie Ircha, nagrywa płyty i koncertuje z muzykami z Indii. Ostatnio najbardziej pochłaniają go relacje między duchowością muzyki Wschodu a koncepcjami zachodniej minimal music. Te zainteresowania, jak sugeruje Polityka, słychać na solowym albumie "Lines" wydanym w 2016 r. oraz na płycie LAM.

Michał Staniszewski (kategoria: KULTURA CYFROWA)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78141"

Michał Staniszewski otrzymał swój Paszport za "udowadnianie, że gry wideo mogą łączyć elementy wszystkich dziedzin sztuki. Za konsekwencję w badaniu granic cyfrowego medium. Za artystyczną dojrzałość >>Bound<<, doświadczenia, które jak dotąd najpełniej uzmysławia potencjał nowej przestrzeni twórczej – wirtualnej rzeczywistości."

Michał Staniszewski urodził się w 1981 r., studiował matematykę, ale życie związał z demosceną. Wydana w 2016 r. gra "Bound" współtworzonego przez niego Studia Plastic pokazuje, że dziś Staniszewski działa na wielką skalę. Przygotowana z myślą o PlayStation VR "Bound" chwalona była na całym świecie za oprawę graficzną, inspirowaną demosceną.

Jan "Ptaszyn" Wróblewski (KREATOR KULTURY, nagroda specjalna)

Paszporty Polityki 2016 class="wp-image-78142"

Jan "Ptaszyn" Wróblewski. Został wyróżniony za "bycie dobrym duchem muzyki jazzowej w Polsce od jej prapoczątków aż do dziś. Za wyprowadzenie polskiego jazzu w świat, za udział w powstaniu serii nagrań, która pod szyldem Polish Jazz przetrwała ćwierć wieku i właśnie powróciła po latach niebytu. Za to, że dla całej polskiej sceny muzycznej bywał liderem, aranżerem, organizatorem, nauczycielem i animatorem, nigdy nie traktując jazzu jako ograniczającej konwencji. I za to, że kiedy nie gra, to jak nikt inny potrafi o muzyce opowiadać".

REKLAMA

Jan "Ptaszyn" Wróblewski urodził się w 1936 r. w Kaliszu. Od drugiej połowy lat 50. profesjonalnie związany jest z polską sceną jazzową, jako saksofonista występując m.in. w zespołach Jerzego Miliana i Krzysztofa Komedy. Był pierwszym polskim jazzmanem, który grał w Stanach Zjednoczonych – jako członek orkiestry podczas festiwalu w Newport. Później występował wielokrotnie za granicą, a w Polsce zakładał lub liderował licznym zespołom, m.in. Polish Jazz Quartet, komponując też i nagrywając utwory orkiestrowe oraz piosenki śpiewane m.in. przez Ewę Bem i Andrzeja Zauchę. Stale pomaga młodym adeptom jazzu, angażując się w warsztaty i festiwale. Od 46 lat prowadzi też w radiowej Trójce audycję "Trzy kwadranse jazzu".

* Autor wszystkich zdjęć: ⓒ POLITYKA / Leszek Zych

REKLAMA
Najnowsze
Zobacz komentarze
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA