Metalowa planeta pozasłoneczna kształtem przypomina piłkę do futbolu
395 lat świetlnych od Ziemi astronomowie zarejestrowali sygnały wskazujące na obecność planety krążącej wokół czerwonego karła o masie mniejszej niż połowa masy słońca. Wskutek silnych oddziaływań grawitacyjnych między gwiazdą a planetą możliwe, że kształtem przypomina ona piłkę do futbolu amerykańskiego.
Wcześniejsze badania kandydatki na planetę skatalogowanej pod numerem KOI 1843.03 wykazały, że krąży ona bliżej swojej gwiazdy niż jakakolwiek inna planeta. Obliczenia wskazują, że planeta okrąża czerwonego karła w ciągu zaledwie 4 godzin 14 minut i 42 sekund.
Inaczej mówiąc, „rok” na tej planecie trwa nieco ponad jedną szóstą doby na Ziemi.
W ramach prowadzonych badań Leslie Rogers, astrofizyczka z Uniwersytetu w Chicago wraz ze swoim zespołem przeanalizowała potencjalne konsekwencje jakie dla planety niesie tak ciasna orbita. Naukowcy doszli do wniosku, że planeta musi się w dużej mierze składać z żelaza, aby uniknąć rozerwania. Choć Ziemia składa się w 32% z żelaza, to w KOI 1843.03 musi być co najmniej 66% żelaza. Tym samym jest to jedna z najbardziej bogatych w żelazo egzoplanet jakie dotąd udało się odkryć.
Aby sprawdzić co wiąże się z tak ekstremalną orbitą planety wokół gwiazdy, naukowcy przeprowadzili pierwsze trójwymiarowe symulacje budowy wnętrza planet skalistych, których niezwykle ciasne orbity powodują odkształcenia pływowe.
Okazało się, że KOI 1843.03 kształtem może przypominać piłkę do futbolu amerykańskiego.
Warto tutaj zauważyć, że wszystko zależy od gęstości planety. Im więcej żelaza we wnętrzu planety, tym mniej będzie się ona poddawała oddziaływaniom grawitacyjnym. Z dziewięciu planet skalistych obiegających swoją gwiazdę w mniej niż jeden dzień, dla których mamy jakieś szacunkowe wartości gęstości, tylko cztery są bogate w żelazo. Oznacza to, że pozostałe mogły także ulec odkształceniu. W przyszłości planuje się opracowanie modeli takich pływowo zniekształconych egzoplanet skalistych i sprawdzenie czy możliwe jest odkrycie tego zniekształcenia na podstawie cienia planety w trakcie jej tranzytu na tle tarczy jej gwiazdy macierzystej.
