Nie żyje Victor Poor, współtwórca rewolucji w elektronice użytkowej

Nie nazywał się Steve Jobs, więc mało kto napisał o jego stracie. Nawet nazwisko jakieś nie takie. Poor, czyli biedny. Słaby towar na kliki dla mediów. A szkoda, bo jest on współodpowiedzialny za kształt elektroniki użytkowej, jaką dziś znamy. Opuścił nas Victor Poor. Miał 79 lat. Współtworzył procesor 4004 Intela.

O odejściu Poora dowiedziałem się z… Twittera, przeglądając w poszukiwaniu inspiracji do jakiegoś tekstu hashtagi na Twitterze. Zmarł po cichu, bez rozgłosu, a informacja o jego odejściu pojawiła się raptem w paru witrynach internetowych. Ja znalazłem o tym niewielką wzmiankę na New York Times i dopiero wyszukiwarka Google ujawniła, że było tego więcej, publikowanych tekstów na marginesie. Victor Poor miał 79 lat. Powodem śmierci był rak trzustki. A teraz konkurs bez nagród: kto to był ów Poor?

Jeżeli znałaś lub znałeś odpowiedź na to pytanie, należysz do nielicznych. Czas nadrobić wiedzę, jeżeli jesteś kimś więcej, niż zwykłym użytkownikiem sprzętu cyfrowego. Poor z niewielką grupą kolegów odpowiedzialny był bowiem za niemałą rewolucję: stworzył procesor Intel 4004, pierwszy na świecie komercyjny jednoukładowy procesor komputerowy. Odegrał też kluczową rolę w konstruowaniu następców tego układu.

Poor był inżynierem-samoukiem. Swoją współpracę z Intelem rozpoczął w 1969 roku po ciekawej rozmowie z inżynierem Stanley’em Mazorem. Przedstawił mu pomysł zbudowania procesora do programowalnego terminalu. Intel już pracował nad procesorem 4004, a wizja Poora okazała się pomocna, jeżeli nie kluczowa.

4004 był prawdziwą rewolucją z uwagi na swoją jednoukładową formę. Intel nie zdawał sobie sprawy ze znaczenia swojego wynalazku. Procesor miał trafić do nieznanego (ale wyłącznie przeze mnie – wybaczcie, nie mogę tej informacji odnaleźć) japońskiego producenta kalkulatorów. Jego dane techniczne prezentują się następująco:

Maksymalna częstotliwość taktowania: 740 kHz.

– Osobna pamięć dla programu i danych (tzw. „architektura harwardzka”).

– 46 instrukcji.

– 16 czterobitowych rejestrów.

– 3-poziomowy stos.

– 2300 tranzystorów (technologia produkcji 10 µm).

Poor kontynuował współpracę z Mazorem po zakończeniu prac nad 4004. Odegrał kluczową rolę przy tworzeniu 8008, 8086 i 8088. Te układy zapewniły Intelowi bogactwo i potęgę, jaką dziś włada. To właśnie 8088 trafił do pierwszego komputera IBM PC.

Poor, jak twierdzi artykuł w New York Times, był człowiekiem skromnym. Umniejszał swoją rolę w rozwoju komputerów osobistych. Opisując swoją pracę w Intelu twierdził: „Głównie to siedziałem w swoim biurze i rzucałem rzutkami w ścianę”. Zostawił żonę, syna, dwie córki i siostrę.

Maciek Gajewski jest dziennikarzem, współprowadzi dział aktualności na Chip.pl, gdzie również prowadzi swojego autorskiego bloga.