1, 2, 3, 4 - czyli o utrzymywaniu porządku w menu iPhone

Nie po to mam ajfona, żeby ograniczać się co do liczby ściąganych aplikacji. Nie po to mam ajfona, żeby godzinami szukać w menu tej właściwej. 

Sprzeczne? I tak, i nie. Tak – jeśli nie potrafi się zapanować nad zawartością kolejnych kart. Nie – jeśli zastosuje się cztery, proste zasady. Doszedłem do nich eksperymentując przez ostatnie półtora roku. Oto one:

Pierwsza karta to miejsce dla najczęściej używanych aplikacji. Ale nie tylko. Tutaj trafiają też ikonki programów, z których nie korzystam zbyt często, ale do których muszę mieć szybki dostęp (wtedy, gdy już zechcę z nich skorzystać). Przykłady: aparat, dyktafon, Shazam. Przy robieniu zdjęcia albo łapaniu piosenki z radia liczą się czasem sekundy.

Dwie aplikacje do tego samego? Mam kilka takich przypadków – BeeJive IM i IM+, Shazam i Midomi, WordBook i Dictionary… Zawsze jednak jestem w stanie wskazać tę ważniejszą. To właśnie dla niej jest miejsce na jednej z trzech pierwszych kart menu. Ta druga (trzecia…) ląduje w strefie testowej, czyli za 3. kartą.

Trzy pierwsze karty są najważniejsze – tam trafiają aplikacje, których używam regularnie. Regularnie, czyli trochę częściej niż raz na miesiąc. W ramach tych trzech kart układam aplikacje według częstości użytkowania (pamiętając o pierwszej zasadzie). Trzy to moja liczba – dla Ciebie może to być równie dobrze 1, 2 albo 6.

Cztery sloty na każdej z kart menu są uprzywilejowane – to miejsca w rogach ekranu. Tam umieszczam aplikacje, z których korzystam szczególnie często (albo do których chcę mieć najszybszy dostęp). Dzięki temu, szukając ich nie błądzę wzrokiem po całym wyświetlaczu.

Tak naprawdę, najważniejsze jest w tym wszystkim dokonanie jasnego podziału na aplikacje, z których korzystasz i te, które służą do zabawy. Pisząc o zabawie mam oczywiście na myśli gry, ale nie tylko – chodzi mi przede wszystkim o programy ściągnięte na zasadzie „o, fajne, może się przyda” albo „muszę sprawdzić jak to działa, może będzie lepsze od XXXXX”. Mam takich kilkadziesiąt, ale wszystkie są na czwartej i kolejnych kartach. 

Co to daje? Kiedy szukam czegoś konkretnego (w domyśle – bardziej mi się spieszy niż nie), wiem że znajdę to na pierwszych trzech kartach. Jeśli mam czas żeby się pobawić albo potrzebuję skorzystać z odpowiednika którejś z podstawowych aplikacji – mogę tego chwilę dłużej poszukać. 

Nawiasem mówiąc, nie widzę sensu porządkowania aplikacji znajdujących się za trzecią kartą. Zbyt rzadko z nich korzystam, żeby opłacało mi się przestawiać ikonki. Porządek ma panować na pierwszych trzech kartach – a za nimi niech żyje twórczy nieład!